مسئله مهدویت و ظهور حضرت مهدی(عج) جزو بنیادی ترین و پویاترین مسائل دینی، اعتقادی و اسلامی به خصوص از منظر مکتب وحی و مکتب اهلبیت عصمت و طهارت (ع) است. وجود آیات و روایات فراوان در زمینه مهدویت، آخرالزمان و ظهور دلیلی بر این واقعیت است. از منظر قرآن و روایات، تمام پیامبران و خوبان عالم، اندیشه مهدویت و بسترسازی برای حکومت پایانی دنیا و یا به تعبیری تشکیل آرمان شهر ظهور را در سر می پروراندند و اهداف خویش را در این مسیر به کار می گرفتند. حتی این بزرگواران با فهم این مسئله که خداوند زمین را به ارث صالحان در خواهد آورد آنجا که فرمود: «وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ؛ و ما بعد از ذکر در زبور (داود) نوشتیم که البته بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد»، اولین و آخرین درخواستشان از خداوند قرارگیری در جرگه صالحان بود.